Stijlen

Ninpo Ninjutsu is een Japanse vechtkunst, ontwikkeld door bewoners van de regio's Koga en Iga uit hun kennis van jacht- en vechttechnieken. De oorsprong van Ninpo Ninjutsu ligt ongeveer tussen 500 en 300 voor Christus en kan het best worden omschreven als de verzameling vaardigheden die door de Ninja's worden gebruikt, terwijl Ninpo, vaak aangeduid wordt als "de hogere orde van Ninjutsu". Het is een filosofie voor het leven.

De traditionele krijgskunst, wordt in Japan meestal Bujutsu genoemd. Bujutsu is ontwikkeld vanuit de traditie van de Samurai (de Japanse ridder). Het is een systeem met vele disciplines** voor de ontwikkeling van lichaam, verstand en geest. Bujutsu is een weg van Krijgerschap. Dit houdt in dat je zowel de lichamelijke als de geestelijke kant van jezelf probeert te ontwikkelen. De technieken zijn gemaakt om je in staat te stellen je te verdedigen in reële (gevechts-) omstandigheden.

Ninja’s moesten vertrouwd raken met zowel ‘Ninpo Ninjutsu’ als de traditionele krijgskunst ‘Bujutsu’.

Ninpo Ninjustu en Bujutsu kunnen als volgt worden uitgelegd:

• ‘Nin’ staat voor de principes: geduld en volharden;
• ’Jutsu’ staat voor de kunst;
• ‘Po’ staat voor het principe van het eeuwig voortvloeiende universeel bestaan;
• ‘Bu’ is de vertaling voor militair of krijgsvorm (moed, dapperheid, strijd).

De voorlopers van alle moderne Japanse vechtsportstijlen zijn Ninpo Ninjutsu en Bujutsu, respectievelijk de kunst van het verbergen en de klassieke krijgskunsten. Ninpo Ninjutsu en Bujutsu evolueerden toen Soke (grootmeester) Hatsumi Masaaki de Bujinkan-organisatie in 1978 oprichtte en de Ninja Training toegankelijk maakte voor de westerse wereld.

De Bujinkan-organisatie bestaat uit 9 oude Japanse krijgskunstscholen, die zijn overgedragen van Takamatsu naar Hatsumi Masaaki, te weten:

1. Ninja, Ninpo Ninjutsu scholen:
1. Togakure-ryū, Ninpō Taijutsu;
2. Gyokushin-ryū Ryū, Ninpō;
3. Kumogakure Ryū, Ninpō.

De Ninpo Ninjutsu scholen gaven les in 18 disciplines, zoals Taijutsu (het ongewapend gevecht), wapentraining zoals: Kenjutsu (zwaardvechten), Bōjutsu (vechten met stok en staf), Sōjutsu (speergevechten), enz. Daarnaast waren er disciplines als Bōryaku (militaire strategie), Chōhō (spionage), Intonjutsu (ontsnappen en verbergen), Shinobi-iri (stealth en methoden om binnen te dringen), enz.

2. Samurai, traditionele Bujutsu scholen:
4. Koto Ryū, Koppō jutsu;
5. Gyokko-ryū, Kosshi jutsu;
6. Kuki Shinden, Happō Bikenjutsu;
7. Shinden Fudo Ryū, Daken taijutsu;
8. Takagi Yoshin Ryū, Jū taijutsu;
9. Gikan Ryū Koppō jutsu.

De Samurai scholen gaven les in Daken Taijutsu (het ongewapend gevecht, stoot- en traptechnieken, enz.), Ju Taijutsu (technieken gericht op lichamelijke en geestelijke controle), Koshijutsu (technieken gericht op spieren en organen), Koppojutsu (technieken gericht op botten en gewrichten) en Happō Bikenjutsu (zwaardtechnieken).

Gezamenlijk worden deze 9 verschillende scholen en hun disciplines heden ten dage aangeduid als ‘Bujinkan Budo Taijutsu’.

** disciplines = De traditionele krijgskunst ‘Bujutsu’ is veelomvattend, zowel vele wapenstijlen zoals boogschieten (Kyujutsu), speervechten (Yarijutsu), zwaardvechten (Kenjutsu) maar ook een veelvoud aan ongewapende stijlen (Jujutsu, Karate, Aikido, Judo, enz.).